Buty skórzane

Buty wczesnosredniowieczne. Rys Historyczny.
Znaleziska epoki Wikingów zachowały się w dobrej kondycji i jest ich całkiem sporo. Najbardziej znane są znaleziska z Hedeby największego miasta Wikingów z terenów Danii i z Birki. Niemniej znane i ważne  są popularne buty wczesnosredniowieczne zapinane na rzemyko-guziki z Yorku czy buty z Viborg z Danii.  Znamy także buty Borgund z Norwegii, buty z Dorestad średniowiecznego portu u ujścia Renu w Niderlandach czy buty z Lund w Szwecji.

Jeszcze większą ilość zabytków wczesnośredniowiecznych butów znaleziono na ziemiach Słowian. Znaleziska z Viperrow, Opola, Gdańska, Wolina, czy też dalej na wschód wysuniętego Novogrodu i Starej Ładogi. Wskazują one,  że w epoce Wikingów też mamy podział na wschód i zachód.

Na uwagę zasługują buty z Opola. Bardzo bogato haftowane. W różnych warstwach osadniczych znaleziono kilkanaście dużych fragmentów cholew i setki mniejszych kawałków skór. Bardzo charakterystyczną są również wysokie buty z Novogrodu. Ich datowanie określone jest na XI wiek aczkolwiek w tablicach w publikacjach widnieją z datowaniem XI-XIIIw.
Wykonanie butów wczesnośredniowiecznych. Kiedyś.
Jak wykonywano buty we wczesnym średniowieczu? Mamy do dyspozycji ogromną ilość zabytków z ówczesnych zakładów szewskich. Do szycia butów wykorzystywano igły żelazne. Znane było również wykorzystanie niezwykle twardej sierści dzika do szycia obuwia.

Buty szyto lnianą skręcaną nicią tzw dratwą. Do łatwiejszego szycia a także uszczelnienia szwów używano wosku pszczelego, jakże popularnego w średniowieczu nie tylko do pielęgnacji skóry.

Jakie skóry wykorzystywano? Generalnie używano skór kozich, końskich, bydlęcych oraz skór zwierząt łownych takich jak jelenie. Sporadycznie wykorzystywane były również skóry innych gatunków zwierząt. Grubość skór była uzależniona właśnie od zastosowania danej skóry.

Skóra kozia, cienka i mocna wykorzystywana zapewne do bardziej wyrafinowanego użytku.  Zaś ze skóry końskiej z pewnością produkowano podeszwy. Ówczesny szewc w warsztacie szewskim używał  noży do krojenia i szydeł do przygotowania otworów.Nie znam żadnych znalezisk wykrojów, ale domyślam się, że każdy szanowany zakład szewski posiadał wykroje. Możliwe, że drewniane bądź skórzane wykonane z garbowanej na sztywno skóry. Po wyborze skóry szewc mógł przystąpić do wykonania obuwia.

Znaleziono drewniane kopyta datowane na 10 wiek. Uważa się też, że przed 10 wiekiem buty były szyte uniwersalnie co oznacza że nie było rozróżnienia na lewy czy prawy but. Dziś nie możemy sobie tego wyobrazić. Takie jednak były realia. Samo szycie było wykonane szwem prostym bądź tunelowym w zależności od miejsca szycia. But szyto na lewej stronie a po zszyciu wywlekano, stąd też nazwa butów szytych na wywrotkę (turned shoes).
Wykonanie butów wczesnośredniowiecznych. Dziś.
Mam ponad 20-letnie doświadczenie w wykonywaniu obuwia średniowiecznego. Setki wykonanych butów świadczą o popularności moich wyrobów i jakości  obuwia.

Buty wykonuję metodami średniowiecznymi, używam skór bydlęcych o grubości aż 3-3,5mm co gwarantuje długą trwałość. Używam skór najwyższej jakości, licowych, naturalnych. To oznacza, że lico skóry nie jest pokryte żadną farbą ani nie jest retuszowane. Naturalne przebarwienia oraz nierówności dodają tylko autentycznego wyglądu gotowym produktom.

Wykonuję dość małe otwory w skórze, co powoduje duże trudności w szyciu. Jest to jednak niewątpliwie atut dla klienta, gdy używa butów w deszczowe dni bo dzięki temu uzyskujemy względną wodoodporność.

Osiągam niezwykłą trwałość butów ponieważ nie idę na łatwiznę. Wykonuję ciężką pracę by buty służyły Ci długo. Za nic mam filozofię jakości programowalnej :). Dla trwałości po przewróceniu uszytych butów doklejam grubą i sztywna podeszwę przez co otrzymujesz grubą na 8mm warstwę skóry izolującą Twoją stopę od podłoża.

Wykroje butów tworzę z doświadczenia. Uczestniczę w imprezach historycznych od ponad 20 lat. Kontakt z klientami wykorzystuje by ciągle udoskonalać buty dla Was, nowoczesnych Wikingów, Słowian, czy miłośników średniowiecza, LARP i COSPLAY.
Jak dbać o buty wczesnosredniowieczne? Użytkowanie i trwałość butów od WOJMIRA.
Sposób wykonania, troska o trwałość a przede wszystkim zachowanie średniowiecznych technik szycia powodują, że nowo uszyte buty mogą być na początku użytkowania mniej komfortowe niż obuwie, które nosisz na co dzień. Aby to uczucie zminimalizować do każdej zakupionej pary butów dodaję wkładki filcowe, które sprawiają, że masz pełen komfort użytkowania.

Jest jednak pewne, że buty użytkowane staną się szybko bardzo komfortowe. Często są używane nawet po imprezach historycznych przez nieco bardziej ekstrawaganckich rekonstruktorów.

Co należy zrobić po zakupie butów? Odpowiedź to: włożyć, udać się na imprezę historyczną i dobrze się bawić! Pamiętaj jednak… Podczas deszczowej imprezy kiedy jesteś przemoczony i szybko chcesz się osuszyć NIE WKŁADAJ BUTÓW DO OGNISKA. Skóra nie lubi szybkiego suszenia. Impregnat się „wypala” a skóra kruszeje. W swojej bogatej karierze rekonstrukcyjnej widziałem na własne oczy Wikingów „pieczących” buty nad ogniem co najlepsze pieczona zazwyczaj i noga i but 😉

Spytacie jak wysuszyć buty po imprezie historycznej? Odpowiedź brzmi: powoli. Nie kładźcie butów na grzejnikach, warto do środka włożyć papier,  który wyciągnie wilgoć i sprawi, że but nie straci swojego kształtu. Buty od nowości są zaimpregnowane więc można ich używać od razu po zakupie. Warto też zaopatrzyć się w dedykowany do moich butów impregnat.
TESTOWANE NA WIKINGACH!